- istenççilik
- -ği is. 〈哲、心〉唯意志论
Türkçe-Çince Sözlük. 2014.
Türkçe-Çince Sözlük. 2014.
istenççilik — is., ği, fel., ruh b. Akla ve bilmeye değil de iradeye üstünlük tanıyan, ruhsal olayların ve bilgi sürecinin temelinde iradeyi gören bilim dışı öğreti, iradecilik, iradiye, volontarizm … Çağatay Osmanlı Sözlük
iradecilik — is., ği, fel., ruh b. İstenççilik … Çağatay Osmanlı Sözlük
iradiye — is., fel., ruh b., esk., Ar. irādiyye İstenççilik … Çağatay Osmanlı Sözlük
istenççi — is., fel., ruh b. İstenççilik yanlısı kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
volontarizm — is., fel., ruh b., Fr. volontarisme İstenççilik … Çağatay Osmanlı Sözlük